Rizici i potencijal veštačke inteligencije: rasprava sa Yuvalom Noahom Hararijem i Mustafom Sulejmanom
Summary
U nedavnom intervjuu glavnog urednika časopisa The Economist, istoričara i filozofa Yuvala Noaha Hararija i suosnivača kompanije DeepMind, Mustafe Sulejmana, vodi se misaona rasprava o rizicima i potencijalu veštačke inteligencije (AI). Intervju započinje tako što Harari naglašava brze napretke u […]
U nedavnom intervjuu glavnog urednika časopisa The Economist, istoričara i filozofa Yuvala Noaha Hararija i suosnivača kompanije DeepMind, Mustafe Sulejmana, vodi se misaona rasprava o rizicima i potencijalu veštačke inteligencije (AI).
Intervju započinje tako što Harari naglašava brze napretke u oblasti AI i zabrinutost oko njegovog potencijalnog uticaja na društvo. Postavlja pitanje da li AI može biti kontrolisan, naglašavajući potrebu za globalnom saradnjom i regulacijom kako bi se sprečila njegova zloupotreba kao alata za autoritarizam ili pogoršanje postojećih nejednakosti.
Sulejman, s druge strane, priznaje ogroman potencijal AI-a u transformaciji industrija i poboljšanju ljudskog života. Ističe važnost odgovornog razvoja i primene AI sistema, naglašavajući principe DeepMind-a – sigurnost, tumačljivost i pravičnost.
Tokom razgovora, govornici ulaze u različite aspekte AI-a, uključujući njegove etičke implikacije, moguće pristrasnosti i ulogu ljudi u budućnosti rada. Razmatraju potrebu za etičkim smernicama i okvirima koji će obezbediti da AI sistemi budu usklađeni sa ljudskim vrednostima i poštuju individualnu autonomiju.
Harari izražava zabrinutost zbog društvenog uticaja gubitka poslova usled AI-a i nejednakosti u prihodima. On tvrdi da vlade i društva moraju biti spremni da se suoče sa tim izazovima i sugeriše potrebu za alternativnim pristupima za merenje društvenog uspeha van BDP-a.
Sulejman skreće pažnju na mogućnosti koje pruža AI u suočavanju sa globalnim izazovima poput zdravstva i klimatskih promena. Ilustruje napore DeepMind-a u korišćenju AI-a u medicinskim istraživanjima i predlaže ideju AI-a kao alata za kolektivno donošenje odluka.
Zaključno, rasprava između Hararija i Sulejmana ističe dvojnu prirodu AI-a, sa ogromnim potencijalom za društvenu transformaciju, ali i rizicima koji moraju biti upravljani. Ona zahteva ravnotežu između prihvatanja prednosti AI-a i osiguravanja njegovog odgovornog i etičkog razvoja kako bi oblikovala budućnost koja koristi celokupnom čovečanstvu.