Een mogelijke verklaring voor ‘ongebruikelijke radarsignaturen’ aan de rand van het zonnestelsel, onthuld door wetenschappers

De ongebruikelijke radarsignaturen die aan de rand van ons zonnestelsel worden waargenomen, hebben wetenschappers lange tijd verbijsterd. Onlangs denkt een groep experts een oplossing te hebben gevonden voor deze mysterieuze gebeurtenissen. In het onderzoek werden de ongebruikelijke radarsignaturen toegeschreven aan de ijzige satellieten die in een baan rond Jupiter en Saturnus draaien. Deze objecten hebben unieke kenmerken die wetenschappers jarenlang hebben verbijsterd. De kenmerken zijn duidelijk verschillend van rotsachtige planeten en het grootste deel van het aardijs.

De uitzonderlijke helderheid van deze satellieten, vooral op plaatsen waar het donker zou moeten zijn, is een van hun meest opvallende kenmerken. Het coherente terugverstrooiingsoppositie-effect (CBOE) is volgens onderzoekers de oorzaak van dit effect. De CBOE vindt plaats wanneer de zon direct achter een object staat. Hierdoor ziet het oppervlak er aanzienlijk helderder uit dan normaal. Radar werkt door een zender te vervangen door de zon en een ontvanger door de ogen van de waarnemer.

Dit resultaat is aanzienlijk meer merkbaar op een ijzige ondergrond. De helderheid van het oppervlak wordt vergroot als gevolg van de vele verstrooiing en reflecties van het licht door het ijs. De intensiteit van deze verstrooiing resulteert in vreemde polarisatiesignalen die wetenschappers jarenlang hebben verbijsterd.

De oppervlakken van deze ijzige objecten zijn volgens de onderzoekers ‘extreem gekweld’ en bovendien onregelmatig. Ze speculeren dat het terrein voornamelijk uit ijzige rotsen bestaat. De ijzige rotsen hebben een chaotische puinhoop veroorzaakt, vergelijkbaar met de nasleep van een aardverschuiving. Het licht zou op zoveel verschillende manieren stuiteren. De bounce is te wijten aan de onverwachte polarisatiehandtekeningen, die zouden worden verklaard door het oneffen terrein.

De studie bouwt voort op eerder onderzoek dat de CBOE voorstelde als een mogelijke verklaring voor deze radarsignaturen in de jaren negentig. Verschillende ideeën werden destijds echter door geleerden naar voren gebracht om de raadselachtige resultaten te verklaren. De CBOE-theorie is momenteel de enige die, volgens het nieuwe onderzoek, alle verschillende en onverwachte kenmerken van deze satellieten kan verklaren. Dit nieuwe onderzoek ondersteunt het model dat ten grondslag ligt aan de CBOE-theorie. De bevindingen zijn gepubliceerd in het toonaangevende wetenschappelijke tijdschrift Nature Astronomy.

Het begrijpen van de ijzige satellieten die rond Jupiter en Saturnus cirkelen, is dankzij de studie vooruitgegaan. Wetenschappers zijn erg geïnteresseerd in deze objecten. Dit komt omdat ze informatie kunnen bevatten over hoe ons zonnestelsel voor het eerst is ontstaan. Toekomstige missies om deze ijzige werelden te onderzoeken zullen aanzienlijk worden beïnvloed door de bevindingen van de onderzoekers. Wetenschappers zullen beter in staat zijn om gegevens van komende radarmetingen te analyseren en de samenstelling van deze mysterieuze objecten te begrijpen als ze inzicht hebben in de CBOE en de impact ervan op de oppervlakken van deze satellieten.